ارزیابی ریسک محیط زیستی پروژه های عمرانی معاونت خدمات شهری منطقه ۱۹ شهرداری تهران با استفاده از روش efmeaمکانمند (مطالعه موردی: مرحله بهره برداری بوستان ولایت)

رویکرد ارزیابی ریسک یکی از ارکان اصلی در استقرار و به­کارگیری سامانه­های مدیریتی است. در سامانه­های مدیریتی هرچه مولفه­های بیش­تر و دقیق­تری بررسی گردد نتایج معتبرتری به­دست خواهد داد. یکی از مولفه­هایی که به­ویژه در مسایل مربوط به محیط­زیست بسیار دخیل است مولفه مکان می­باشد. از سامانه­هایی که جهت تولید، تحلیل، ذخیره و نمایش داده­های مکانمند مورد استفاده قرار می­گیرد سامانه اطلاعات جغرافیایی می­باشد. هدف از این پژوهش علاوه بر شناسایی و ارزیابی ریسک­های محیط­زیستی بوستان بزرگ ولایت براساس مولفه­های معمول و غیر مکانمند، بررسی مولفه­های مکانمند ریسک­ها ازجمله موقعیت مکانی آن­ها و گستره تحت تاثیر ریسک با استفاده از روش تجزیه و تحلیل مکانمند حالات شکست و اثرات آن بر محیط­زیست (spatial-efmea) می باشد. ابتدا چک لیستی تهیه و ارزیابی مقدماتی صورت گرفت. سپس کاربرگ spatial-efmea تکمیل و طبق جداول شدت، احتمال و گستره ریسک آنالیز صورت گرفت و اعداد اولویت ریسک به­دست آمد. در نهایت با استفاده از روش توزیع فراوانی نتایج به 7 سطح ناچیز، خیلی کم، کم، متوسط، زیاد، خیلی زیاد و بحرانی طبقه­بندی گردید و برای ریسک­های سطح بالاتر از متوسط اقدامات کنترلی پیشنهاد و ارزیابی ثانویه انجام شد. نتایج نشان داد که 9 درصد ریسک­ها مربوط به ساختمان­ها، 25 درصد به فضای سبز، 16 درصد مربوط به رینگ سبز و باند کندرو، 16 درصد شهر بانو، 11 درصد شهر ورزش، 6 درصد پارکینگ و 17درصد مربوط به عموم فضاهای بوستان می­باشد.